Sommige logo’s zijn zo bekend dat we ze zelfs zonder merknaam herkennen. Gek genoeg, weten we lang niet altijd wie het design maakte van de wereldberoemde beeldmerken.
Raymond Loewy – Shell (1971)
‘Hoe sexy kan olie nou helemaal zijn?’, moeten de directeurs van het Brits-Nederlandse bedrijf Shell jaren gedacht hebben. Tot de jaren zeventig was het officiële logo van het bedrijf een zwart-witte schelp toen kleuren werden toegevoegd door ontwerper Raymond Loewy en de naam weggelaten. Onduidelijk is wie de schelp als eerste gebruikte.
Jim Schindler – McDonalds (1962)
Nog voor dat de hamburgertent van de gebroeders Maurice en Richard McDondald overgenomen werd en uitgroeide tot een van de grootste franchiseketens ter wereld lieten de oprichter hun logo optekenen door een lokale ontwerper: Jim Schindler. Hij liet zich inspireren door de grote bogen in de drive-through van het eerste restaurant.
Gottlieb Dailmer – Mercedes Benz (1926)
Het Duitse bedrijf Mercedes dankt zijn naam aan de dochter van de oprichter Gottlieb Daimler. Aanvankelijk had die industrieel grotere plannen voor zijn bedrijf dan alleen de productie van auto’s: de driepuntige ster symboliseert de ambitie om vervoersmiddelen te maken voor ‘op land, op het water en in de lucht’.
Carolyn Davidson – Nike (1971)
Sportschoenen-directeur Philip Knight was niet onder de indruk van de ‘Swoosh’, het iconische logo van Nike toen dat aan hem gepresenteerd werd in 1971. De bedrijfsbons zou gestameld hebben ‘I don’t love it, but It will grown on to me.” Nike is nu mede door het herkenbare beeldmerk 28 miljard waard.
John Pemberton – Coca Cola (1886)
Aan het einde van de negentiende eeuw was reclame nog niet zo groot als dat het nu is. Oprichter van het mierzoete frisdrankmerk Coca Cola Frank Mason Robinson liet etiketten p zijn flesjes, inclusief de beroemde letters ontwerpen door zijn boekhouder. Vier jaar later voegde hij de krulletjes aan de letters toe.
Ronald Wayne – Apple (1976)
Het eerste design voor het logo van Apple werd gemaakt door medeoprichter van het bedrijf Ronald Wayne, maar bleek al snel veel te ingewikkeld. Techneut Steve Wozniak verving het door een simpel stukje fruit. Om het niet ‘te braaf’ te maken, stelde directeur Steve Jobs voor om er een hapje uit te laten.